 |
"'Taiji' wordt over het algemeen vertaald als 'de allerhoogste laatste', en zo ontstaat de arrogante term 'allerhoogste laatste boksen', die volledig in tegenspraak is met het Daoïsme."
(Professor Cheng Man-ch'ing, Boek bron: Pagina 86, Es gibt keine Geheimnisse, Kolibri Verlag, 1993, Taschenbuch, 181 Pagina's, ISBN 3-928288-05-9) |
 |
 |
 |
| Historische aspecten of legendes: De geschiedenis van de oorsprong van taiji is op sommige gebieden grotendeels tegenstrijdig en niet honderd procent verifieerbaar. Volgens één legende wordt de Taoïstische monnik Zhang Sanfeng in verband gebracht met het ontstaan en de ontwikkeling van de eerste Taiji, tussen ongeveer de 10e en 14e eeuw. Hij zou de principes van de interne gevechtskunst hebben ontdekt in het Wudang gebergte, puur door het observeren van een gevecht tussen een slang en een witte kraanvogel. Aangezien Taiji behoort tot de interne krijgskunsten binnen de Chinese krijgskunsten en geassocieerd wordt met de leer van het taoïsme (ook bekend als taoïsme, de "leer van de weg"), is dit misschien een echt historisch aspect en mogelijk niet slechts een legende. De Taoïstische monniken die vandaag de dag nog steeds in de Wudang bergen leven, verwijzen ook naar het feit dat Taiji sinds Zhang Sanfeng is doorgegeven, ontwikkeld en traditioneel doorgegeven in de Taoïstische kloosters. Deze zogenaamde Wudang stijl van taiji verschilt ook aanzienlijk van de andere stijlen van taiji. De individuele stijlen van taiji worden ook wel de zogenaamde familie stijlen genoemd en heten Chen, Yang, Wu en Sun stijlen en dragen de namen van hun stichters. Het ontstaan van zogenaamde familiestijlen: Tussen het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw werd Taiji veel populairder en wijdverspreider in China. Tijdens deze periode veranderden sommige van deze stijlen in de manier waarop ze fijn werden uitgevoerd met individuele gedetailleerde specialiteiten, dankzij de beroemdste en grootste Taiji meesters tot nu toe: Chen Changxing (1771-1853), Yang Luchan (1799-1872), Wu Jianquan (1870-1942) en Yang Chengfu (1883-1936), die aanleiding gaven tot deze zogenaamde en waarschijnlijk bekendste familiestijlen: Chen, Yang, Wu en Sun stijlen. De Chen stijl is nog steeds een van de oudste Taiji stijlen en wordt vandaag de dag nog steeds beoefend en onderwezen. De Yang stijl is hiervan afgeleid en verder ontwikkeld; en de Wu en Sun stijlen zijn een verdere ontwikkeling van de Yang stijl. |