 |
|
 |
 |
 |
| B. Het effect op de hartvaten en de ademhaling: "Hoe de oefeningen het cardiovasculaire systeem beïnvloeden, hangt af van het zenuwstelsel van de beoefenaar. De bewegingen in Taijiquan activeren de spieren en gewrichten en veroorzaken een ritmische ademhaling, vooral in het middenrifgebied. Dit verbetert de bloed- en lymfecirculatie en voorkomt ecchymose, of bloeduitstortingen, wat inderdaad een goede hulp is bij dergelijke aandoeningen. Het is bekend dat de normale contractie en expansie van alle skeletspieren de bloedcirculatie in de aderen ondersteunt en zorgt voor het retourtransport van veneus bloed en de noodzakelijke vasculaire druk in de rechterboezem. Een normale ademhaling is ook een hulpmiddel voor de bloedsomloop, omdat de negatieve druk toeneemt bij een toenemend borstvolume bij het inademen, wat op zijn beurt de druk verlaagt in de vena cava superior en inferior, de twee grote aders die bloed naar het hart transporteren, en zo de terugstroom van veneus bloed versnelt. Wanneer de borstkas ontspannen is, zijn de Taijiquan bewegingen gelijkmatig rustig en goed aangepast aan het tempo van de ademhaling. Dit resulteert in een natuurlijke opeenvolging die het algemene effect ondersteunt en ook de bloed- en lymfecirculatie verbetert. Als de borst-, schouder- en elleboogspieren van een sporter erg gespannen zijn, wordt de ademhaling vaak belemmerd door een verkrampte borstkas. Dit duidt op een belemmering van de bloedsomloop en is te herkennen aan een rood gezicht en uitstekende aderen in de nek. Taijiquan beoefenaars vertonen deze symptomen nooit. Veel bewegingen in het trainingsprogramma vereisen een soort "intrekken van de buik", een speciale vorm van diafragmatisch ademen die erg goed is voor je gezondheid. Het middenrif en de buikspieren houden de buikdruk variabel. Als de stijgende druk de aderen bereikt, wordt het bloed naar de rechterboezem gepompt; als de druk daalt, gaat het bloed terug naar de buik. De ritmische ademhaling tijdens de oefeningen verbetert dus de toevoer van bloed en voedingsstoffen naar de hartspieren. Daarnaast zorgen de middenrifbewegingen voor een gelijkmatige massage van de lever, wat natuurlijk een goede manier is om leverecchymose te verhelpen en de leverfunctie te verbeteren. Regelmatige lichaamsbeweging is daarom een goed tegengif voor veel soorten hartproblemen en aderverkalking. In het bovengenoemde onderzoek in het Beijing Research Centre for Sports Medicine moesten de proefpersonen vijftien keer op en neer springen op een 40 cm hoge bank. Groep A was duidelijk superieur in termen van cardiovasculaire functie. Op één na hadden alle 32 mensen in deze groep een normale bloeddruk en hartslag. In groep B daarentegen namen de prestaties en het reactievermogen af met toenemende leeftijd; mensen met overgewicht in deze groep faalden bijvoorbeeld volledig. Cardiologische opnames bevestigden dit testresultaat. In groep A week 28,2% af van het normale bereik, terwijl dit in groep B 41,3% was. Statistieken tonen aan dat bij regelmatige lichaamsbeweging de bloedtoevoer naar de kransslagaders voldoende is, de hartcontracties sterk zijn en het bloed gelijkmatig en dynamisch circuleert. Omdat regelmatige Taijiquan-oefeningen het geleidingsvermogen van het centrale zenuwstelsel en de coördinatie van de organen verhogen en de intensiteit van de nervus vagus verhogen, worden de toevoer van bloed en zuurstof en het stofwisselingsproces verbeterd. In groep A werden minder gevallen van hoge bloeddruk en aderverkalking gevonden. De gemiddelde bloeddruk was 134,1 tot 80,8 mm Hg vergeleken met 154,5 tot 82,7 mm Hg in groep B. Het percentage aderverkalking in groep A was 39,5%. Het is over het algemeen 46,4% voor mensen in deze leeftijdsgroep. Fysische studies tonen aan dat Taijiquan oefeningen een gunstig effect hebben op het behoud van de longelasticiteit, de beweeglijkheid van de ribbenkast (verharding van het ribkraakbeen wordt voorkomen), de longcapaciteit en de uitwisseling van zuurstof en koolwaterstoffen. De ademhalingscapaciteit in groep A lag ver boven die van groep B, wat duidelijk wijst op een grotere kracht van de ademhalings- en middenrifspieren, een grotere longelasticiteit en minder verharding van het ribkraakbeen. Voor degenen bij wie het ribkraakbeen al is verhard en de ribbenkast aan beweeglijkheid heeft ingeboet, verbeteren de diepe en langzame ademhaling en de bewegingen van de buikspieren tijdens de oefeningen de luchttoevoer. Daarnaast versnelt de ritmische verandering in buikdruk ook de bloedstroom en gasuitwisseling in de longcellen, wat weer helpt om de vitaliteit van de patiënt te behouden. Het resultaat was dat mensen in groep A in staat waren om gelijkmatig te blijven ademen en snel te herstellen na de test." (Boek bron: Pagina 4-6, Taijiquan in 88 Figuren von Victor Wu, CBT China Book Trading, 1995, Taschenbuch, 229 Pagina's, ISBN 9622381065) |